Als een hond zijn naam eer heeft aangedaan, ben jij dat wel geweest Duch Gór! Vernoemd naar een Goraalse legende waar een berggeest verdwaalde reizigers de juiste weg wees. Een GOEDE GEEST.

Op de leeftijd van 8 weken hebben we je opgehaald en de eerste de beste nacht sloten we een vriendschapspact voor het leven. Vol vertrouwen kroop je met je toen nog kleine lijfje tegen me aan en viel als een blok in slaap. Later als grote lobbes vond je dat nog steeds heerlijk en had ons het allerliefst om je heen!

Een dijk van een hond was je voor ons allemaal, al schrijvend, flitsen de herinneringen als een doorlopende film voorbij en stuk voor stuk allemaal mooie herinneringen. Ons maatje, een grote vriendelijke reus. Altijd vriendelijk naar iedereen. Rustig, evenwichtig, voorzichtig, een echte gentleman naar hondendames, een macho tegenover de andere heren, maar oh zo lief!

Iedereen die je van nabij heeft gekend en meegemaakt, weet hoe bijzonder je was en wat voor een grote leegte je nu achter laat bij ons. Het gemis is groot maar nu heb je de rust die je verdient. Nooit was je ziek, nooit gaf je ook maar een kik of grommetje als je toch eens voor iets bij de dierenarts moest zijn. Je  was en bleef tot het allerlaatste moment gewoon je vriendelijke zelf, zo groot als je ook was. Jouw vertrouwen in mensen was grenzeloos en we waren zo trots op je daarvoor.

Toch nog geheel onverwacht moesten we je met heel veel pijn in ons hart laten gaan! Een kwaadaardige tumor was de oorzaak. Ten opzichte van jou was het niet meer als eerlijk om je een waardig einde te geven  en te midden van ons gezin ben je heel rustig ingeslapen.

Je hebt een fantastische nalatenschap achter gelaten. In je kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen zal je voortleven en wellicht hebben ze allemaal iets van jouw “spirit”  Duch Gór, hoe mooi zou dat zijn!

Het verdriet overheerst  nu nog, maar zal slijten. De mooie herinneringen aan jou blijven!

Als er een hondenhemel bestaat, ben jij daar vast!